หวัดดีจ้ะลืมเล่าไปจ้ะ ว่าตอนที่อยู่เมดาน ไปเดินเตร็ดเตร่อยู่ที่ Sun Plaza ที่ตั้งอยู่ใกล้โรงแรม จึงคว้าหนังสือน่ารักมาจากร้านหนังสือได้เล่มหนึ่ง กะว่าจะให้เป็นของขวัญวันสิ้นปีแก่น้องที่ทำงานคนสนิท และในระหว่างที่ยังไม่ได้ทำพิธีมอบของขวัญปีใหม่อย่างเป็นทางการ ก็ถือโอกาสยืมเปิดอ่านไปพลางๆ ก่อน พอพลิกๆดูแล้วก็เกิดความเสียดายชักอยากเก็บเอาไว้เอง (แต่ก็ตัดใจจ้ะ เพราะไม่ีได้เตรียมของขวัญอย่างอื่นไว้ให้)
หนังสือเล่มนี้ชื่อ The Little Black Book of Style เป็นหนังสือที่ผู้หญิงมากๆ ผู้เขียนคือ Nina Garcia เป็นบรรณาธิการฝ่ายแฟชั่นของนิตยสาร “แอล” จะว่าไป มันก็เป็นหนังสือแนวฮาวทู ที่ให้ข้อแนะนำการแต่งตัวอย่างดูดีมีสไตล์สำหรับผู้หญิง ผู้เขียนนั้นพยายามจะพูดถึงแก่นแท้ของ “สไตล์” ซึ่งไม่ใช่ “เทรนด์” หรือ “แฟชั่น” อย่างที่เขายกคำพูดของ Edna Woolman Chase มาบอกว่า "Fashion can be bought. Style one must possess."
ส่วนเนื้อหาหนังสือเล่มนี้ก็ไม่มีอะไรมากจ้ะ เป็นการเขียนแนวฮาวทูแบบอ่านง่าย ๆ แบ่งเป็นบทๆ เริ่มต้นด้วยบท Be your own muse เป็นการย้ำว่า ผู้หญิงต้องเป็นตัวของตัวเอง ค้นหาตัวเองก่อน มั่นใจในตัวเองแล้วก็สร้างสไตล์ของตนเองได้โดยที่ไม่ต้องตามแฟชั่นหรือตามคนอื่น
ตามมาด้วยบท The Basic การแนะนำกฎพื้นฐานของการแต่งตัว เช่น มีน้อยชิ้นแต่เป็นชิ้นดูดีมีราคาดีกว่ามีเสื้อผ้าเยอะแยะเต็มตู้แต่ไม่รู้จะใส่อะไร เสื้อผ้าและเครื่องประดับชิ้นพื้นฐานที่ผู้หญิงต้องมีติดไว้ในตู้เสื้อผ้า เช่น เดรสสีดำ เสื้อเชิ้ตขาว กางเกงยีนส์ รองเท้าส้นสูงดีๆสักคู่ กระเป๋าคลาสสิกสักสามสีใบ และเพชร รวมถึงแนะนำเทคนิคการ Mix & Match เสื้อผ้าราคาแพงกับเสื้อผ้ามือสองหรือสมบัติตกทอดจากคุณย่า เพราะกฎสำคัญของการมีสไตล์คือ ทุกอย่างไม่จำเป็นต้องแพงทั้งหมดและต้องตามเทรนด์ทั้งหมด ปิดท้ายด้วยศิลปะของความไม่สมบูรณ์แบบ นั่นหมายถึง อย่าแต่งตัวให้ดูเนี้ยบและจงใจมากเกินไป แอบปล่อยชายเสื้อหรือปล่อยให้ผมยุ่งบ้าง จะทำให้ดูมีเสน่ห์น่ารักขึ้น อย่างที่เขาว่า "A beautiful thing is not perfect" (anonymous)
ผู้เขียนยังมีอีกบทหนึ่งเต็ม ๆ ว่าด้วย Inspiration ที่พูดถึงแรงบันดาลใจในการแต่งตัวของผู้หญิง ที่มาของแรงบันดาลใจนั้นทั้งจากภาพยนตร์ ดารา นางแบบ งานศิลปะ รวมไปถึงการเดินทาง ที่จะช่วยให้เราไปพบเจอและสไตล์การแต่งตัวในวัฒนธรรมที่แตกต่าง เช่น ลีลาการเปิดเผยเนื้อตัวของผู้หญิงแถบละตินอเมริกา สีเอิร์ธโทนในอาฟริกา และการใช้สีสันฉูดฉาดของผู้หญิงอินเดีย
สิ่งที่หนังสือเล่มนี้ดึงดูดใจเรามาก คือ การออกแบบรูปเล่มและภาพประกอบ หนังสือทำเป็นขนาดเล็ก ๆ กระทัดรัด ปกแข็งสีดำ แลดูเรียบเก๋ แต่เมื่อเปิดดูเนื้อใน จะเห็นภาพประกอบสีฉูดฉาดของ Ruben Toledo ซึ่งปกหลังให้เครดิตว่าเป็นจิตรกร ประติมากร และนักวาดภาพประกอบที่มีผลงานในนิตยสารชื่อดังๆ ของอเมริกาหลายฉบับ ภาพประกอบและการดีไซน์หน้าหนังสือช่วยทำให้หนังสือดูเก๋น่ารักและมีสีสันมากยิ่งขึ้น ก็ยังถ่ายรูปเก็บไว้มาให้ดูด้วยเลยจ้ะถึงแม้ว่าหนังสือเล่มนี้จะไม่ค่อยมีประโยชน์สำหรับเรา (ผู้ซึ่งสวยเก๋และดูดีทุกมุมมอง แถมใช้งานได้ดีเหมือนคอมพิวเตอร์แม็คฯ อยู่แล้ว) แต่ก็มีไอเดียหลายอย่างของหนังสือที่เราชอบ และน่าจะเป็นแรงบันดาลใจให้กับผู้หญิงสาวๆ ที่กำลังเริ่มทำงานและหัดแต่งตัวนะ โดยเฉพาะทัศนคติที่มีต่อความงามและการมีสไตล์ของหนังสือเล่มนี้
ผู้เขียนบอกว่า ถ้าไปในสถานที่สักแห่ง ผู้หญิงที่จะดึงดูดความสนใจเธอที่สุด ไม่ใช่ผู้หญิงที่สวยที่สุด รูปร่างดีที่สุด หรือผู้หญิงที่แต่งตัวด้วยของราคาแพงที่สุด แต่เป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่สวมเสื้อสีเรียบๆดูดีมียี่ห้อ กับกระโปรงพิมพ์ลายแปลกที่เหมือนกับไปรื้อมาจากตู้เสื้อผ้าของคุณแม่หรือสอยมาจากตลาดนัดมือสอง แต่ออกมาแล้วเข้ากันอย่างดีดูเตะตา จนทำให้อยากปรี่เข้าไปถามว่า คุณซื้อกระโปรงที่ไหน นี่ต่างหากล่ะ..คือผู้หญิงที่มีสไตล์ที่แท้
ก็หวังว่าเจ้าหญิงจะดูรูปหนังสือสวยๆอย่างเพลิดเพลิน และหวังว่าผู้รับหนังสือเล่มนี้เป็นของขวัญจะชอบนะจ๊ะ
พูดเรื่องสวยเรื่องงามแล้ว ยังมานั่งคิดถึงที่เจ้าหญิงบอกวันก่อนว่า คนรักของเจ้าหญิงนั้น “สวยวันสวยคืน และสวยลึกซึ้งขึ้นทุกวัน” เรายังมานั่งสงสัยอยู่ว่า ที่มันเป็นแบบนี้ เนื่องมาจาก Beauty is in the eyes of the beholder เพราะเจ้าหญิงมองคนที่ว่าสวยด้วยดวงตาของคนที่กำลังมีความรัก อะไรจึงสวยไปหมด หรือว่า เพราะมีความรัก เราจึงดูสดสวยอ่อนหวานขึ้นจริงๆ แต่ไม่ว่าจะเป็นเพราะเหตุผลในทางไหน ในสายตาเรา ก็เห็นว่า เจ้าหญิงของเรานี่แหละที่แสนสวยน่ารักที่สุด
คนรักแสนสวยของเจ้าหญิง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น