อ่านไร้เลือดจบแล้วด้วยความเร็ว คาดว่าจะต้องอ่านใหม่อีกรอบเพื่อเก็บรายละเอียด เห็นใครๆก็บอกว่าต้องอ่านหลายรอบไม่ใช่หรือ เพื่อจะได้รับรู้รสชาติที่ต่างออกไป ใช่ไหมจ๊ะ
ความรู้สึกในการอ่านรอบแรก คือมันน่าทึ่งจริงๆจ้ะ เราว่าเรื่องสั้นๆ ใช้คำน้อยๆ ก็มีพลังดีนะ แม้ว่าในบางครั้ง การเขียนบรรยายเปรียบเทียบความรู้สึกเยอะๆ ก็กินใจไปอีกแบบนึง สรุปว่า เราชอบการเขียนทั้งสองสไตล์นะ ขอให้ทำให้ถึงก็แล้วกัน เขาพูดเรื่องความรักได้อย่าง..ลึกซึ้งมากเลย เราชอบฉากการเจอกันครั้งแรกที่ติโตเปิดประตูไม้แล้วเห็นนีนานอนขดอยู่ มันเป็นอะไรที่โลกหยุดหมุน..เป็นการเกิดขึ้นของความรักที่..ไม่คาดคิด ในสถานการณ์ที่ไม่คาดคิดที่สุดและเป็นไปได้น้อยที่สุด ไม่น่าเชื่อเลย และฉากสุดท้ายบนเตียงน่ะจ้ะ ที่ผู้หญิงพยายามจะย้อนสถานการณ์ไปสู่วันที่เจอกันครั้งแรก และบอกว่า
"ไม่มีอะไรที่จะทรงพลังรุนแรงมากไปกว่าสัญชาตญาณที่จะหวนคืนสู่สถานที่ซึ่งถูกหักทำลาย และจำลองนาทีนั้นขึ้นมาใหม่ชั่วกาลนาน หล่อนกำลังคิดเพียงว่า ใครก็ตามที่ช่วยให้รอดมาได้สักครั้งก็จะทำเช่นนั้นได้ตลอดกาล"
คือแค่นี้มันบอกว่าที่ผ่านมา ผู้หญิงคนนี้มีชีวิตที่เจ็บปวดและทุกข์ทรมานแค่ไหนจากเหตุการณ์ครั้งนั้น และความรักอันนี้อันเดียวที่มัน..เยียวยาเขาได้ ทำให้เขารู้สึกปลอดภัย ด้วยท่านอนท่านี้ ในสถานการณ์ที่โหดร้ายที่สุดน่ะ มันก็เศร้านะ
เราสะดุดใจน่ะจ้ะที่เจ้าหญิงบอกว่า แก่ตัวลงแล้วเราเหมือนมีมิติมากขึ้น คิดๆดูก็อาจจะจริงอย่างนั้น คุณสมบัติบางประการของมนุษย์มันมาพร้อมกับเวลามั้งจ๊ะ เราเองก็รู้สึกดีใจนะและชอบที่ตัวเองเป็นแบบนี้ ชอบมากกว่าชีวิตที่ดีพร้อมไปหมดไม่มีอะไรแปดเปื้อนเสียอีก และความเจ็บปวดมันก็ขัดเกลาคนไง เหมือนที่ติโตบอกกับนีนาว่า มีของมากมายที่ต้องทำลายก่อน จึงจะสร้างสิ่งที่เราต้องการได้ มันต้องเจ็บปวด มันต้องยอมเสีย ยอมตาย เพื่อโลกที่ดีกว่า ฯลฯ น่ะจ้ะ
ปีนี้รู้สึกว่าชีวิตเปลี่ยนไปเยอะน่ะจ้ะ เข้าถึงมิติอารมณ์ที่ซับซ้อน ความคิดในเชิงปรัชญาและจิตวิญญาณได้มากกว่าเดิม หนังสือเล่มเดิมที่อ่านแล้วไม่เคยรู้สึกอะไร แต่กลับรู้สึกลึกซึ้งดื่มด่ำในตอนนี้
โลกของเราคงเปลี่ยนแปลงไปแล้วจริงๆ
เราคิดว่าส่วนหนึ่งเป็นเพราะเจ้าหญิงนะจ๊ะ พอเรารู้สึกว่าเข้าใจความซับซ้อนที่เจ็บปวดของเจ้าหญิง เราก็..เหมือนเข้าใจโลกได้ลึกซึ้งมากขึ้นด้วยจ้ะ
เจ้าหญิงเป็นคนสำคัญในชีวิตของเรานะจ๊ะ
สาวชาวสวน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น