วันพฤหัสบดีที่ 20 ธันวาคม พ.ศ. 2550

พลังของความคิดถึง

คิดถึงมากจ้ะ

ขออธิบายระดับของความคิดถึง ณ ขณะนี้ไว้อย่างนี้แล้วกันนะ

ความคิดถึงนี้เดินทางไปข้างหน้าเรื่อยๆ ลึกซึ้งขึ้นเรื่อยๆ จนเราคิดว่า วันหนึ่งในเร็ววันนี้ การถึงจุดสุดยอดทางกายในจินตนาการ ก็อาจจะไม่มีความหมายอะไรเลย ถ้าเทียบกับการได้แตะปลายนิ้วก้อย หรือแม้แต่ชายเสื้อของเธอ

เพราะเอาเข้าจริงแล้ว การได้แตะปลายนิ้วก้อยหรือชายเสื้อ ย่อมต้องเกิดขึ้นพร้อมกับการได้มองเห็นดวงตา และรอยยิ้มที่เคลื่อนไหวได้ และปลายนิ้วก้อย หรือแม้แต่ชายเสื้อก็คงอบอุ่นและมีชีวิตยิ่งกว่า

และปลายนิ้วก้อยและชายเสื้อบวกกับการได้สบตาและได้เห็นรอยยิ้ม ก็ย่อมเป็นจริงยิ่งกว่า และทำให้หัวใจเต้นแรงยิ่งกว่าสัมผัสที่แม้จะรุนแรงและสั่นไหวเพียงไร แต่ก็เกิดขึ้นได้เพียงในจินตนาการ และไม่เคยเลยสักครั้งที่ทำให้ความคิดถึงมาถึงจุดที่สิ้นสุดลงได้อย่างแท้จริง

ไม่มีความคิดเห็น: