วันพุธที่ 19 ธันวาคม พ.ศ. 2550

ฉันก็มีแต่โหยหา


ฉันก็มีแต่โหยหา
โลกรอบกายเลือนพร่าไปทุกสิ่ง
กอดรัดสัมผัสเธอเท่านั้นที่เป็นจริง
รุ่มร้อนอ่อนหวานยิ่งแม้ในฝัน

ได้เพียงแต่ไล้จูบลูบอากาศ
เธอคือคำตอบต่อปรารถนาฉัน
จุมพิต..กอดรัด..สัมผัสเธอทุกๆวัน
ฉันไม่ฝัน..ไม่หวังอื่นใดในโลกนี้

ฉันก็ได้แต่รอคอย
วันที่ปรารถนาเลื่อนลอย..ได้อยู่กับที่
แล้วร่างกาย..จิตใจ..และทั้งหมดที่มี
ฉันจะคลี่ลงวางแทบเท้าเธอ

โปรดให้สัมผัสฉันได้บอก
ว่าอ้อมแขนฉันโอบกอดเธอเสมอ
ให้จุมพิตฉันสื่อสารกับกายเธอ
ฉันคิดถึง..ฉันเพ้อหามานานแล้ว

ไม่มีความคิดเห็น: