วันจันทร์ที่ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2551

เตือนสติ

หนูทำบุญด้วยอะไร ถึงได้สามี ดีอย่างนี้ ดีจนภรรยาไม่เห็นคุณค่า เห็นผู้หญิงที่ไม่ถนัดเรื่องรัก ถนัดแต่เรื่องเซ็กส์ดีกว่า เห็นผู้หญิงที่นอนกับคนที่ไม่รักก็ได้ดีกว่า

แฟนคือคนที่เรารัก ชอบ อาจนอนหรือไม่นอนด้วยกันก็ได้ สามีคือคนที่เราตกลงปลงใจแต่งงานด้วย ถูกต้องตามกฎหมาย มีสิทธิ์ที่จะมีเซ็กส์กับเราได้ตามกฎหมาย เธอบอกให้หนูเลิกนอนกับสามี เพราะเธอหวง เธอทำอย่างนั้นไม่ได้ สถานภาพและสิทธิ์ของเธอไม่เหมือนกับสามีของหนู หนูห้ามเธอไม่ให้นอนกับผู้หญิงคนนั้นหรือกับผู้หญิงคนอื่นๆ ได้หรือเปล่า ไปเชียงใหม่ หนูยังเป็นบุคคลที่สามในบ้านของเธอ

หนูต้องเอาชนะใจที่ดิ่งลง จมในความหลงออกมาให้ได้ ถ้าหนูไม่รักสามี ไม่อยากอยู่กับเขา จงกล้าหาญ เลิกออกมา และ ให้อิสรภาพสามีที่จะไปมีคนอื่น ที่รักเขา และดูแลเขา ไม่ปันใจให้คนอื่นอย่างหนู แต่หนูไม่กล้าทำ เพราะหนูรักตัวเอง รักความสุข ความอบอุ่น ความใจดี มีน้ำใจที่สามีมอบให้ โดนหนูตอบแทนเขากลับไปน้อยมาก

ตอบแทนด้วยความไม่รัก ไม่สเน่หา ด้วยการขอเลิก ด้วยการจะไม่นอนกับเขา แต่จะนอนกับผู้หญิงคนอื่น ที่บังอาจห้ามภรรยาไม่ให้นอนกับสามีที่ตกแต่งกันตามกฎหมาย โดยที่ตัวเธอเองก็ไม่ได้รักเดียวใจเดียวกับหนู พี่เห็นด้วยกับสามีของหนูว่า หนูทำได้ทั้งสองทาง คือเลิกกับสามี หรืออยู่กันแบบเพื่อนแบบที่สามีบอก ซึ่งไม่แฟร์กับเขา ผู้ชายดีๆอย่างเขา น่าจะมีเมียที่ทะนุถนอมเขานะคะ ถ้าจะอยู่กับเขา ก็อยู่ให้ครบ เพื่อความสุขของเขาด้วย ไม่ใช่ความสุขของเราคนเดียว

ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้รักหนูจริงจัง เขารักคนอื่นแล้ว แต่เขามีเซ็กส์กับหนูได้ เพราะนั่นเป็นความสามารถเฉพาะตัวของเขา

สามีก็ยังอุตส่าห์ห่วงว่า ไปจากเขา แล้วใครจะดูแลหนู คนเราจะเอาทุกอย่างไม่ได้ จะให้คนอื่นเป็นฝ่ายเสียสละเพื่อเราอยู่ข้างเดียวไม่ได้หนูจะให้สามี ให้ ให้ และ ให้ อยู่ข้างเดียว (เหมือนเดิมทุกอย่าง) แต่หนูไม่ให้ตอบ ไม่ให้รัก ไม่ให้สเน่หา (เหมือนที่เป็นมา)

พี่ว่าเห็นแก่ตัวนะคะ ใจดำอีกต่างหาก คนสวยอย่าใจดำนะคะ ต้องกล้าหาญ กล้าเลือก กล้าเสียสละเพื่อคนที่ดีกับเรามาก ๆ ความเป็นผู้ใหญ่ของเรา วุฒิภาวะของเรา คือการเสียสละเพื่อคนที่ดีกับเราได้

ถ้าทำไม่ได้ พี่ขอแนะนำ ทางใครทางมันค่ะ ยุติธรรมกับทุกฝ่าย

พี่เป็นกำลังใจให้นะคะ

ไม่มีความคิดเห็น: