เพื่อนรัก

ก่อนที่ชีวิตจะพลิกผันไปมาหลายตลบจนถึงวันนี้
บางวัน ตอนเช้ามืด
เมื่อฉันอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ก่อนจะออกจากบ้าน ฉันจะมุดเข้าไปซุกตัวใต้ผ้าห่ม
หันหลังให้เขาที่นอนตะแคงอยู่ แล้วเขาก็จะยกแขนขึ้นมากอดฉันไว้จากด้านหลัง
โดยอัตโนมัติ ทั้งที่ยังไม่ตื่น
นี่เป็นช่วงเวลาเงียบ ๆ
เป็นช่วงเวลาเดียวของวัน ที่ฉันจะได้อยู่ใกล้ชิดกับสามีมากที่สุด
ลมหายใจเขาจะรดแผ่นหลังเป็นจังหวะสม่ำเสมอ
เวลาผ่านไปสัก ๓๐ วินาที จนรู้สึกว่าร่างกายอุ่นขึ้น
แล้วฉันก็จะลุกไปทำงานต่อ ปล่อยให้เขานอนหลับต่อไปจนกว่าจะถึงเวลาตื่นของเขา

เมื่อฉันแตกเป็นเสี่ยงๆ
วันนี้ฉันลองทำแบบนั้นอีก
แล้วทุกอย่างก็ยังคงเป็นเหมือนเดิม
เป็น ๑๕ วินาทีที่เงียบเชียบ
ปราศจากถ้อยคำ
ไม่ว่าจะมีเรื่องราวเกิดขึ้นในชีวิตมากมายเพียงไร
ทุก ๆ วัน เขาจะหลับอยู่ตรงฝั่งขวาของเตียงเสมอ
ทุก ๆ วัน แขนของเขา
จะพลิกขึ้นมาโอบกอดฉันไว้เสมอ
โดยอัตโนมัติ แม้ในยามหลับ