วันจันทร์ที่ 4 สิงหาคม พ.ศ. 2551

เพราะรักจึงต้องปล่อยมือ

เพราะรักเธอ จึงต้องปล่อยมือเธอ
เพราะเข้าใจว่าไม่เข้าใจ...จึงต้องปล่อยมือ
บัดนี้ชีวิตของฉันที่เคยแบนเรียบเหมือนแผ่นกระดาษ
มีโค้ง มน มีมิติ มีรอยยับและฉีกขาด
ฉันจึงเข้าใจ ว่านี่แหละคือชีวิต
ฉันจึงเข้าใจว่า นี่แหละคือความรัก
(หรือเปล่านะ?)

เพราะอยากอยู่ใกล้ชิด จึงต้องถอยห่างออก
เพราะอยากก้าวเข้าไปอีกนิด จึงต้องถอยหลังอีกก้าว
เพราะรักเธอ (มั้ง)
จึงต้องปล่อยมือเธอ
เพราะไม่เข้าใจรัก ไม่เข้าใจโลก (มั้ง)
จึงต้องปล่อยมือเธอ

ไม่มีความคิดเห็น: